PEDAGOG i PSYCHOLOG

Panie pedagog dr Natalia Gniadek, mgr Magdalena Plutowska oraz mgr Agnieszka Jagodzińska

Pani psycholog dr Anna Bojar-Gałecka

ZAPRASZAJĄ

Zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:
- nie potrafisz porozumieć się z innymi
- czujesz, że nikt Cię nie rozumie, jesteś samotny
- masz problemy w szkole
- masz problemy rodzinne
- znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej
- chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem
- chciałbyś pomóc innym, nie wiesz w jaki sposób
- masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić

PRZYJDŹ Z KAŻDĄ SPRAWĄ,
TAKŻE Z TAKĄ Z KTÓRĄ SAM NIE POTRAFISZ SOBIE PORADZIĆ



Zapraszamy w następujących godzinach:

Dzień tygodnia	Anna Bojar-Gałecka	Agnieszka Jagodzińska	Natalia Gniadek	Magdalena Plutowska
Poniedziałek	..............	10:00 – 13:00	12:30 – 16:30	7:30 – 11:30
Wtorek	11:00 - 13:00	09:00 – 12:00	7:30 – 11:30	12:30 – 16:30
Środa	11:00 - 13:00	10:00 – 12:300	12:30 – 16:30	7:30 – 11:30
Czwartek	9:00 - 12:00	11:00 – 15:30	7:30 – 11:30	10:00 – 14:00
Piątek	8:00 - 11:00	10:00 – 12:30	10:00 – 14:00	7:30 – 11:30

Gabinet pedagoga szkolnego znajduje się na parterze pomiędzy pokojem nauczycielskim, a świetlicą,
e-mail: pedagog.sp16@wp.pl

Proponowane proste gry i zabawy uczą " przez zabawę" oraz wspomagają rozwój społeczny i emocjonalny Waszych pociech a Wam pomogą powrócić na chwilę do beztroskich chwil z dzieciństwa.

1. Tańczące nosy.
Przebieg: Dorosły mówi: Stań w pokoju w miejscu, które ci się najbardziej podoba. Za chwilę włączę bardzo ładną muzykę, a Ty masz się poruszać w jej rytm taką częścią ciała, którą pokażę Ci na obrazku. Wszystkie pozostałe części Twojego ciała powinny pozostać tak nieruchome, jak to tylko jest możliwe.

2. Zgadnij, gdzie byłem?
Przebieg: Dziecko opowiada o wybranym miejscu, naśladując czynności, jakie tam wykonywało. Pozostali uczestnicy odgadują, gdzie było. Następnie zamieniają się rolami.

3. Czarodziejski pałac.
Przebieg: Dorosły mówi dziecku / dzieciom, że zaprasza je do zwiedzania zaczarowanego pałacu. Puszcza dowolną muzykę. Dzieci mogą po nim chodzić, oglądać obrazy, meble, wystrój okna, itp., ale tylko wtedy, gdy słychać muzykę. Gdy muzyka umilknie, zwiedzający zastygają bez ruchu jak zaczarowani.

4. Spaghetti.
Przebieg: Dziecko / dzieci stoją bardzo blisko siebie i mają opuszczone ręce. Dorosły mówi: Wyobraźcie sobie, że jesteście wiązką spaghetti, które może być podane na obiad. Jesteście w garnku z wodą. Po chwili makaron zaczyna mięknąć, staje się coraz bardziej miękki i powoli opada na dno garnka tworząc luźny kłębuszek. Zachowujcie się tak jak gotowane saghetti do momentu, aż krzyknę: sos pomidorowy. Wtedy wolno wam wstać i machać energicznie rękami i nogami, by poczuć się "wspaniale i radośnie".

5. Tworzenie kształtów.
Przebieg: Do zabawy wykorzystujemy długi sznurek, wełnę, skakankę itp. Wiążemy dwa końce ze sobą. Tworzymy okrąg. Wszyscy uczestnicy zabawy trzymają obiema rękami sznurek. Następnie wskazana osoba rozpoczyna zabawę mówiąc, np. "kwadrat" a pozostali tworzą tę formę nie puszczając sznurka. Potem koło, prostokąt, itd.

6. Przekazujemy sobie uśmiech.
Przebieg: Siedzimy w kole. Zaczyna osoba prowadząca, objaśniając pokazuje: " Przesyłam uśmiech dziecku siedzącemu obok mnie po prawej stronie." Dotyka ramienia tego dziecka patrząc mu w oczy i uśmiecha się. Następnie to dziecka powtarza tę czynność wybierając innego uczestnika.

7. Dotknij.
Przebieg: Dziecko / dzieci spacerując po pokoju, maja dotknąć wszystkie przedmioty spełniające określony warunek, np. są czerwone, itd....wymyślamy nowe zadania.

8. Lustrzane odbicia.
Przebieg: Uczestnicy zabawy dobierają się parami. Stają naprzeciwko siebie. Jedno z nich wykonuje dowolne ruchy, a drugie je naśladuje. Potem następuje zamiana ról.

9. Co trzymam w ręku?
Przebieg: Dorosły rozpoczyna zabawę. Pokazuje dzieciom różne drobne przedmioty, np. zabawki, przedmioty codziennego użytku. Wybrane dziecko staje tyłem do pozostałych uczestników. Dorosły wkłada mu do ręki jeden z oglądanych wcześniej przedmiotów. Dziecko dotykiem rozpoznaje trzymany przedmiot. Po odgadnięciu następuje zamiana ról.

10. Ze skrawkami papieru.
Przebieg: Dziecko / dzieci zdejmują papcie i skarpetki. Otrzymują po jednej kartce gazety, którą drą na małe kawałki przy użyciu stóp. Następnie podnoszą palcami stóp kawałek papieru z podłogi, podają go sobie do ręki. Robią z niego małą kulkę i wrzucają do kosza. Tak długo aż wyzbierają wszystkie ścinki z podłogi.

11. Pokaż, co masz.
Przebieg: Dorośli przygotowują obrazki z gazet przedstawiające różne czynności. Dzieci losują obrazki, np. mycie, bieganie, spożywanie posiłków itp. ... i gestem, ruchem i mimiką je naśladują.

12. Przekręcanie słów.
Przebieg: Przykłady słów: przedszkole – tralalole, pani – tralalani, kolega – tralalega, tata – tralalata, mama – tralalama, pokój – tralalokój, Wojtek – tralalojtek, Marysia – tralalysia itp.

Przeglądając różne ciekawe strony znalazłam poniższy artykuł, którym chciałabym się z Państwem podzielić.

Nagle całą rodzina spotkaliśmy się w domu. Nie z własnej woli, w biegu, podczas ważnych spraw, zaangażowani pracą i domem. Być może wcale tego nie chcieliśmy. Nie planowaliśmy. Tym bardziej nam trudno to zaakceptować. Jeszcze w sytuacji, kiedy nie widać końca. Tym bardziej to trudne dla nas dorosłych, a jeszcze tym bardziej dla naszych dzieci. Został im przerwany rytm codziennego życia, ich małe sprawy, relacje, obowiązki, zainteresowania, przedszkole, dom... Pojawiały i pojawiają się pytania do nas dorosłych, na które często sami nie znamy odpowiedzi: "Kiedy będzie można pójść do przedszkola?", "Czy my także zachorujemy?", "Dlaczego nie mogę iść na plac zabaw?".

Sami musimy sobie na nowo zaprojektować swój obecny świat, swoje obowiązki, swój rytm życia oraz sposób spędzania czasu razem i stale ze swoim dzieckiem. Dla wszystkich to jest trudny czas, ale możemy go sobie ułatwić. To, co dzieciom pomaga w trudnych momentach, to z pewnością dobra umiejętność radzenia sobie z tą sytuacją przez dorosłego. Dziecko obserwuje i się uczy. Odbiera też żywo emocje dorosłego. Im lepiej rodzice zadbają o powtarzalność i rytmiczność zajęć i obowiązków codziennych, tym dzieci będą bardziej spokojne i bezpieczne. Stałe godziny snu, zajęć, zabaw, godzin spacerów i posiłków, dadzą dzieciom poczucie bezpieczeństwa, a nam dorosłym sensu.

Dbajmy o rytuały rodzinne, włączmy w ich realizacje dzieci, wymieniajmy się opieką nawzajem z drugim rodzicem, aby mieć czas również dla siebie. Dobrym momentem jest czas świąteczny, podczas którego możemy wspólnie z dzieckiem przygotować święta – upiec ciasta, przystroić pisanki, udekorować stół świąteczny i mieszkanie. Ważne aby każdy domownik miał swoje obowiązki – rozpisane i zaakceptowane przez wszystkich. Pamiętajmy, że wypoczęty i spokojny rodzic jest niezbędnym warunkiem dobrej atmosfery w domu! Skupiajmy się z naszymi dziećmi na chwili obecnej – znajdźmy im ciekawe zajęcie, wydrukujmy z ciekawych stron internetowych dla nich propozycje, skorzystajmy z sugestii stron internetowych, poszukajmy wiedzy w programach telewizyjnych i książkach. Wprowadźmy stały punkt dnia na tego typu rozwijające zajęcia. Nie zapominajmy o dzieciach ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Warto skonsultować się ze specjalistą, aby wiedzieć co można z dzieckiem przerabiać w domy i przy użyciu jakich pomocy.

Rozmawiajmy z naszymi dziećmi na temat epidemii, weryfikujmy ich niewłaściwe spostrzeżenia, sami szukajmy sprawdzonych informacji od ekspertów i autorytetów odpowiadając na ich pytania. Sytuacje kryzysowe zawsze mają swój początek i koniec, zapewniajmy, że epidemia kiedyś się skończy. Nie pozwalajmy na oglądanie przez dzieci dzienników, które niestety przekazują w dużej mierze lęk i niepokój. Sami również dbajmy o nasze granice. Wymieniajmy się z domownikami w opiece nad małym dzieckiem. Rodzicu, pamiętaj o czasie tylko dla siebie!

Mówmy dzieciom, że należy zaakceptować to, na co nie mamy wpływu i spróbować wyciągnąć dla siebie z tej sytuacji jak najwięcej korzyści. Tym razem to może być wolny czas, którego w codziennym biegu mamy wspólnie tak mało. Jest to dobry też moment na zadbanie o swoje zdrowie – na dobry sen, jakość odżywiania, gimnastykę domową. Może dzieci same zaproponują ćwiczenia dla wszystkich?

Szukajmy tego, co nas wycisza, może to być wspólne oglądanie zdjęć, może gry planszowe, może wspólne zabawy ruchowe, czytanie bajek i opowiadań oraz słuchanie muzyki czy karaoke. Dbajmy o relaks i uspokojenie całej rodziny, uwzględniajmy nasze tempo i tempo naszego dziecka.

Twórzmy z naszymi dziećmi plany na przyszłość – zaplanujmy co będziemy robić, jak się epidemia skończy, zaplanujmy nasze działania rodzinne, wyjazdy, wakacje, a może to, co jest bardziej bliższe przyszłości np. remont pokoju dziecinnego, nowe meble, kolory ścian, szafki, obrazy, które można samemu stworzyć. Zaproponujmy, aby nasze dziecko narysowało np. swój wymarzony pokój.

Przeorganizujmy rodzinne priorytety. Zastanówmy się, co teraz jest dla nas i naszych dzieci ważne. Dbajmy szczególnie o sieć wsparcia, zachęcajmy nasze dzieci do pomocy i kontaktu ze starszymi członkami rodziny. Może trzeba im zrobić zakupy, posprzątać w domu lub tylko porozmawiać?

Pamiętajmy, że trudne sytuacje nas mogą wiele nauczyć. Nie zmarnujmy tego czasu, wykorzystajmy go dla siebie i swoich dzieci najlepiej, jak potrafimy.

Artykuł zapożyczony ze strony www.metis.pl